Τα λιάνιζε για πολλή ώρα, βρίζοντας. Η γάτα γρήγορα έπαψε τα νιαουρίσματα κι ο σκύλος έσυρε το σπασμένο σώμα του, σκέπασε το νεκρό σώμα της γάτας κι άρχισε σιγανά κλάματα και παράπονο.
Κάι, κάι, κάι, θεούλη μου.
Κάι, κάι, σου προσπέφτουμε. Δεν κάναμε τίποτα, δεν ξέρουμε τίποτα. Πατούμε τούτα τα λίγα μέτρα χώμα, με γυμνά πόδια μες στο κρύο, τον τρόμο και την τρέλα. Δες τα μάτια μας θεούλη μας. Τίποτα δε θέλαμε, μόνο λίγη ξενοιασιά.
Κάι, κάι, πατερούλη μας. Άγνωστα, σκοτάδια, χάος. Φώτισε λίγο τα ματάκια μας, θεούλη μου, και μη μας βασανίζεις άλλο.
Κάι, κάι, κάι, θεούλη μου, μη άλλη τιμωρία.
Κάι, κάι, κάι, κάι...

(απόσπασμα από το διήγημα "Κάι, κάι, Θεούλη μου")

Περιέχει τα διηγήματα: "Ένα παιδί απ\' τη Θεσσαλονίκη", "Ωκεανός", "Ο Νίκος είν\' εντάξει", "Αμέρικα-Αμέρικα", "Το αγκάλιασμα", "Η Μαρίτσα των σκυλιών", "Αφισοκάθαρση", "Γράμμα απ\' το Φιέρι", "Άντρας από τη Βουλγαρία", "Η Ασπρούλα", "Go, Go, Johnny", "Πού πας, καραβάκι", "Αγριοκερασιά", "Να χτυπήσεις τις καμπάνες", "Με νύχια και με δόντια", "Κάι, κάι, Θεούλη μου".